Een drugsverslaving is een lastige gewoonte om kwijt te raken. Daarom is bij het afkicken van drugs doorgaans professionele begeleiding nodig om de kans op succes te vergroten bij het afkicken. We delen vijf wetenswaardigheden over het afkicken van een drugsverslaving.
Drie methodes
Er bestaan drie methodes om te stoppen met het gebruiken van drugs. Je kunt het middel langzaam afbouwen tot het nulpunt. Meteen stoppen met het middel is een andere mogelijkheid. De gulden middenweg is om helemaal te stoppen met het middel en in plaats daarvan medicijnen te krijgen die je dan weer langzaam afbouwt. De lichamelijke ontwenning van de medicijnen duurt dan meestal nog één tot twee weken.
Lichamelijke verschijnselen
Omdat je lichaam gewend is aan de giftige stoffen van de drugs die je gebruikt en er afhankelijk van is geworden, kan het lichaam heftig reageren op het afkicken. Zo kan het gebeuren dat je tijdens het afkicken gaat trillen en zweten en hartkloppingen ervaart. Daarbij kun je ook verwardheid met hallucinaties ervaren. Ook spierpijn, hoofdpijn, darmkrampen en diarree zijn bekende ontwenningsverschijnselen.
Zelfstandig stoppen lukt meestal niet
Heb je echt een afkickkliniek nodig, of kun je ook zelfstandig afkicken van je drugsverslaving? Vaak lukt zelfstandig afkicken helaas niet. De problemen die mensen onderdrukken door drugs te gebruiken, kunnen dan ineens weer hard aankomen. Vaak weet men niet hoe daarmee om te gaan en begint men opnieuw met gebruiken. Met begeleiding lukt het vaker wel om die vicieuze cirkel te doorbreken.
Ook zwaar voor naasten
Ook voor naasten is het afkicken zwaar en ingewikkeld. Niet omdat ze er een actieve rol in spelen, maar omdat men daarna het beschadigde vertrouwen in hun drugsverslaafde naaste moeten proberen te hervinden. Dat vergt gewenning aan de nieuwe situatie. Ook komen daar nieuwe gewoontes bij die het nieuwe, drugsvrije gedrag moeten ondersteunen. Dat kan ook aanpassing en een gewenningsperiode vergen.
Het kan ook thuis
Bij afkicken van drugs denken we vaak aan opname in een afkickkliniek. Dat is echter niet altijd de realiteit. Er bestaan ook trajecten waarin de verslaafde die probeert af te kicken dit thuis doet en regelmatig poliklinisch contact heeft met een behandelaar.
Per drug kan hiernaast de methode van afkicken en de verschijnselen die zich daarbij kunnen voordoen verschillen. Dat hangt ook af of het middel voor lichamelijke of psychische afhankelijkheid zorgt. In de meeste gevallen geldt echter dat het geen gemakkelijk proces is. Alle reden dus om een drugsverslaving te voorkomen.
