Hart en vaatziekte Archieven

Hart en vaatziekte 14 maart 2022

Betere behandeling voor hartpatiënten beschikbaar in Catharina Ziekenhuis

Er is een nieuwe, betere behandeling beschikbaar voor patiënten met hartfalen en een niet-synchroon samenknijpend hart. Cardiologen plaatsen nog maar één pacemakerdraad, in het tussenschot van de hartkamers, exact in het elektrische geleidingssysteem van het hart. “Vanuit die centrale plek wordt normaal het hart aangestuurd om een pompbeweging te maken. Nu krijgt de patiënt vanuit dezelfde plek een elektrische prikkel van de pacemaker, zodat het hart zo natuurlijk mogelijk samentrekt,” aldus cardioloog Nard Rademakers van het Catharina Hart- en Vaatcentrum.

Het hart bevat een elektrisch geleidingssysteem dat ervoor zorgt dat alle delen van de hartspier
gelijktijdig en gecoördineerd samentrekken. Dit zorgt voor een optimale pompfunctie van het hart. Bij sommige mensen met hartfalen trekt het hart niet meer gelijkmatig samen, er is dan een probleem in het elektrische geleidingssysteem. Rademakers: “De synchronie probeerden we tot voor kort te herstellen door in beide hartkamers een pacemakerdraad te plaatsen en het hart gelijktijdig te stimuleren.” De gouden standaard was om één van die pacemakerdraden via een klein bloedvat aan de buitenkant van het hart te leggen. Maar bij één op de vijf patiënten werkte die behandeling niet goed genoeg. De pompfunctie van het hart verbeterde niet of onvoldoende en patiënten bleven last houden van hartfalen.

Prikkel volgt de oorspronkelijke route

Uit onderzoek van de cardiologen van het Catharina Ziekenhuis blijkt dat de nieuwe behandeling
veilig kan worden uitgevoerd. “De elektrische prikkel die de pacemaker in de centrale plek in het hart afgeeft, volgt als het ware de oorspronkelijke route. Bovendien is de gebruikte pacemaker kleiner, goedkoper en gaat ie veel langer mee, tot wel 12 jaar! Dat is een belangrijk voordeel voor onze patiënten, want de oude moest elke zes tot zeven jaar worden vervangen. Met alle risico’s van dien”, verduidelijkt Rademakers.

Zinnige Zorg VGZ

Naast de voordelen voor de patiënt heeft VGZ berekend dat deze nieuwe werkwijze 1700 euro per
patiënt goedkoper is. Landelijk zou volgens de zorgverzekeraar 1 miljoen euro per jaar aan
zorgkosten kunnen worden bespaard. VGZ heeft de nieuwe werkwijze dan ook opgenomen in het
Zinnige Zorg-programma, zodat andere ziekenhuizen laagdrempelig deze werkwijze kunnen
overnemen.

Ook voor bredere groep hartpatiënten

Deze nieuwe ingreep kan ook voor een andere, veel grotere groep hartpatiënten worden ingezet.
“Patiënten met een te langzaam werkend hart, die daarvoor een pacemaker moeten krijgen, bieden we deze nieuwe behandeling aan. We zien dat ook deze patiëntengroep voordeel heeft bij deze nieuwe techniek. We lopen daar in Nederland nu wel in voorop”, aldus Rademakers.

Bron: Catharina Ziekenhuis

Hart en vaatziekte 21 februari 2022

Catharina Ziekenhuis zoekt hartpatiënten met onbehandelbare pijn op de borst

Helpt een ingebouwd apparaatje hartpatiënten met ernstige vernauwingen van de kransslagaders van hun pijn af? Die vraag staat centraal bij een zogenoemd dubbel blind wetenschappelijk onderzoek naar de werking van de neurostimulator. Het onderzoek wordt de komende jaren uitgevoerd in het Catharina Ziekenhuis, waar jaarlijks de meeste patiënten van Nederland met deze klachten worden gezien.

Tot anderhalf jaar geleden kregen patiënten met onbehandelbare pijn op de borst deze behandeling door verzekeraars vergoed. Maar omdat er te weinig wetenschappelijk onderzoek beschikbaar is over het nut van de behandeling, is de vergoeding stopgezet, ondanks goede ervaringen met deze behandeling de afgelopen jaren. Samen met anesthesioloog en pijnspecialist dr. Hans van Suijlekom nemen cardiologen dr. Inge Wijnbergen en dr. Koen Teeuwen van het Catharina Hart- en Vaatcentrum de handschoen nu op en starten een wetenschappelijk onderzoek om voor eens en voor altijd het antwoord te krijgen op die ene vraag: werkt een neurostimulator nu wel of niet?

Medicatie helpt niet

Uitbehandelde patiënten met vernauwingen van de kransslagaders, in medisch termen refractaire angina pectoris, hebben vaak hevige pijnklachten op de borst. Klachten die niet door medicatie of een behandeling – dotteren of bypass-operatie – kunnen worden weggenomen. Maar door het plaatsen van een elektrode tegen het ruggenmerg met een bijbehorend apparaatje kan de pijn mogelijk afnemen of zelfs helemaal verdwijnen. In het ziekenhuis wordt deze behandeling
neurostimulatie genoemd.

Wetenschappelijk bewijs ontbreekt

Volgens Van Suijlekom gaat het om een groep van 400 tot 500 patiënten per jaar in Nederland. Zij
komen in het nieuwe onderzoek in aanmerking voor neurostimulatie. “In het verleden hebben we die behandeling al bij enkele honderden patiënten uitgevoerd. Met succes. Maar wetenschappelijk
bewijs ontbreekt. Daarom starten we nu een groot onderzoek om voor eens en voor altijd
duidelijkheid te krijgen.”

De neurostimulator die in het lichaam wordt geïmplanteerd, stuurt via een kabeltje elektrische
pulsen naar de elektrode die tegen het ruggenmerg is geplaatst. Die elektrische pulsen zorgen ervoor
dat de kleine bloedvaatjes rondom het hart worden verwijd waardoor het hart beter wordt
doorbloed. Door die betere doorbloeding krijgt het hart voldoende zuurstof waardoor er geen pijn
meer optreedt en de patiënt zich beter kan inspannen waardoor de kwaliteit van leven verbetert.

Zoektocht naar 100 patiënten

Het ziekenhuis zoekt 100 patiënten bij wie een neurostimulator in de komende maanden kan worden geplaatst. Zij dragen het apparaat een jaar. “Het ene half jaar staat het apparaat uit, het andere half jaar aan. Wanneer de neurostimulator aan of uit staat, verschilt per patiënt en wordt ook niet met de patiënt gecommuniceerd,” verduidelijkt cardioloog dr. Inge Wijnbergen. “Ook de onderzoekers weten niet wanneer het apparaat werkt en wanneer niet. Alles om de onderzoeksgegevens niet te verstoren.” Patiënten die denken voor deze behandeling in aanmerking te komen, kunnen contact opnemen met hun eigen cardioloog of huisarts voor een verwijzing naar het Catharina Hart- en Vaatcentrum. Bekijk de video over dit onderwerp:

Bronnen:
http://www.catharinaziekenhuis.nl/
http://www.santeon.nl/

Diabetes 26 december 2021

Neuropathie- Zenuwschade door diabetes

Wanneer u diabetes heeft kan dit uw zenuwen aantasten. Beschadigingen aan de zenuwen door diabetes noemen we neuropathie. Te hoge bloedsuikerspiegels beschadigen de bloedvaten die de zenuwen van bloed voorzien. Wat zijn symptomen van neuropathie?

Zenuwschade door diabetes

Ongeveer 40% van van mensen die diabetes heeft krijg ook last van neuropathie. Het kan ook zijn dat klachten van zenuwaantasting de eerste teken van diabetes zijn. Uw zenuwen sturen een boodschap van de hersenen naar u spieren en andere organen. Wanneer een zenuw beschadigd is kan hij deze signalen niet meer goed doorgeven en is er sprake van beschadiging.

Symptomen Zenuwschade door diabetes

Door zenuwschade kunt u klachten krijgen als het niet meer goed aanvoelen van warm en koud, een kriebelend gevoel van uw huid, het niet kunnen verdragen van kleding, duizeligheid en misselijkheid. Deze symptomen kunnen natuurlijk ook aan bod komen bij andere ziektes waardoor het niet altijd is terug te leiden naar diabetes.

Behandeling en pijnbestrijding neuropathie

Een behandeling voor uw zenuwen is gericht op het verminderen van klachten. De pijn wordt vooral veroorzaakt door uw bloedsuikerspiegel, deze moet niet te hoog maar ook niet te laag zijn. Uw suiker kan worden geregeld door insuline-injecties, tabletten of een insuline pomp. Er bestaan ook medicijnen die uw pijn verminderen maar deze hebben vaak ook heftige bijwerkingen. Helaas bestaat er geen gouden oplossing voor neuropathie. De behandeling zal bij iedere diabetes patiënt anders zijn.

Hart en vaatziekte 7 december 2021

Internationaal onderzoek toont aan dat complexe hartbehandelingen sterk zijn verbeterd

Eindhoven, 08 november 2021 | Voor hartpatiënten die een behandeling moeten ondergaan in alle drie de kransslagaders is een open hartoperatie, een zogenoemde bypass-operatie, de beste behandelingswijze. Maar als het gaat om minder complexe vernauwingen in de drie kransslagaders is het dotteren van die vernauwingen zeker even effectief. Tot die conclusie komt een groep van onderzoekers van University of Stanford in Amerika, het Catharina Ziekenhuis in Nederland en het Cardiovasculair Center Aalst in België en. De resultaten van het internationale onderzoek zijn gepubliceerd in The New England Journal of Medicine, wereldwijd het invloedrijkste tijdschrift over geneeskunde.

“Hartspecialisten weten door deze zogeheten FAME 3-studie nu beter welke behandeling voor wie het meest geschikt is”, zegt onderzoeker Frederik Zimmermann van het Catharina Ziekenhuis. “We kunnen met deze kennis de behandeling nog specifieker afstemmen op de patiënt met een grotere veiligheid en beter resultaat. Zorg op maat! Goed nieuws dus voor onze hartpatiënten.” Het onderzoek is de grootste studie ter wereld die dotteren met een bypassoperatie heeft vergeleken bij vernauwingen in alle drie de kransslagaders; wereldwijd namen 48 ziekenhuizen deel aan het onderzoek.

Aanleiding onderzoek

Patiënten met vernauwingen in de kransslagaders worden onderverdeeld in patiënten met vernauwingen in één, twee of alle drie de kransslagaders. Bij patiënten met vernauwingen in één of twee kransslagaders wordt in het algemeen voor dotteren gekozen, omdat dit de beste resultaten en minste complicaties geeft. Bij patiënten met vernauwingen in alle drie de kransslagaders daarentegen wordt van oudsher een bypass-operatie als de beste behandelingswijze beschouwd.

In de laatste jaren is de techniek van dotteren sterk verbeterd door het ter beschikking komen van betere stents en door de zogenoemde Fractionele Flow Reserve (FFR) methode, waarmee beter bepaald kan worden waar en hoe precies stents geplaatst moeten worden. De doelstelling van de FAME 3-studie was om te onderzoeken of met gebruikmaking van moderne stents en van de FFR methode bij patiënten met vernauwingen in alle drie de kransslagaders even goede resultaten behaald zouden worden als na een bypass-operatie.

In de FAME 3-studie werden daarom wereldwijd 1500 patiënten met vernauwingen in alle drie de kransslagaders die verwezen waren voor een bypass-operatie, door het lot verdeeld in 2 groepen: één groep die de bypassoperatie kreeg en één groep waarbij alle vernauwingen gedotterd werd.

Patiëntgroepen vergeleken

Na een jaar werd gekeken hoeveel patiënten in beide groepen waren overleden, een hartinfarct hadden gekregen of opnieuw een ingreep hadden ondergaan. Uit resultaten uit het verleden was bekend dat het percentage patiënten (met vernauwingen in alle drie de kransslagaders) bij wie een dergelijke complicatie optreedt, na een jaar bij dotteren ongeveer 18 procent was en bij een bypass-operatie ongeveer 12 procent.

Conclusie

In de FAME 3-studie bleken deze percentages 10 procent en respectievelijk 6 procent te zijn. Dat betekent dat dotteren enorm verbeterd is ten opzichte van wat uit het verleden bekend was. Maar ook de resultaten van bypass-chirurgie waren 50 procent beter dan verwacht. De conclusie is dat bij patiënten met vernauwingen in alle drie de kransslagaders, een bypass-operatie in het algemeen nog steeds de voorkeur geniet. Dit geldt vooral wanneer het drie of meer complexe afwijkingen betreft.

Bij patiënten met minder complexe vernauwingen in alle drie de kransslagaders, worden er betere resultaten geboekt met het plaatsen van stents.

Veelvoorkomend

Vernauwingen in kransslagaders (aderverkalking) komen veel voor. 25 procent van de Nederlanders ouder dan 50 jaar en 40 procent van de Nederlanders ouder dan 60 jaar hebben één of meerdere vernauwingen in de kransslagaders. Hoe erger de vernauwing, hoe groter de kans op angina pectoris, pijn op de borst. Als een kransslagader helemaal dicht zit, kan er geen zuurstof meer bij het achterliggende spierweefsel komen en sterft een deel van het hart af. In dat geval spreken we van een hartinfarct.

Vervolgonderzoek

Voor de Fame3-studie zijn patiënten tot 1 jaar na hun behandeling gevolgd. Omdat de onderzoekers ook de gevolgen op langere termijn in kaart willen brengen, worden alle patiënten die deelnamen aan de studie nog steeds gemonitord. Frederik Zimmermann hoopt begin volgend jaar met dit onderzoek te promoveren op de TU/e in Eindhoven.

De FAME 3-studie werd uitgevoerd onder leiding van de University of Stanford (USA, Prof. William Fearon), het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven ( Prof.Nico Pijls ) en het Cardiovascular Center Aalst (België, Prof Bernard De Bruyne).

Link naar The New England Journal of Medicine: Fractional Flow Reserve–Guided PCI as Compared with Coronary Bypass Surgery | NEJM

Diabetes 1 november 2021

Mensen met diabetes type 1 overlijden 13 jaar eerder

Complicaties voorkomen geeft meer levensjaren bij diabetes

Amersfoort – Jaarlijks overlijden er in Nederland gemiddeld 39.000 mensen ouder dan 45 jaar met diabetes. Dat is ruim een kwart van het totaal aantal overledenen. Of je nu diabetes type 1 of type 2 hebt, de kans op overlijden is groter. Voor 45-70 jarigen met diabetes type 2 is de kans op overlijden twee keer zo groot, en voor mensen met type 1 maar liefst vijf keer zo groot. De levensverwachting van mensen van 45 jaar met type 1 is gemiddeld dertien jaar lager en voor type 2 gemiddeld vier jaar lager dan voor mensen zonder diabetes. Dit blijkt uit een recente studie van Nivel en RIVM in opdracht van het Diabetes Fonds. Inmiddels zijn er bijna 1,2 miljoen Nederlanders met deze ziekte. En dat aantal groeit tot ruim 1,4 miljoen in 2040*.

De sleutel tot meer levensjaren voor mensen met diabetes is een goede bloedsuikercontrole. Bij diabetes is het moeilijk dagelijks de bloedsuiker onder controle te houden. Een instabiele bloedsuiker draagt bij aan het ontstaan van vervelende complicaties zoals hart- en vaatziekten en nierproblemen. In veel gevallen treden deze al op binnen tien jaar na de diagnose. De levensverwachting en kans op overlijden is gerelateerd aan de mate waarin deze complicaties optreden. Een goede bloedglucosecontrole verkleint de kans op complicaties en hierdoor zal waarschijnlijk ook de levensverwachting beter worden en de sterftekans verminderen. Volgens internist-vasculaire geneeskunde/diabetologie, dr. Erik Serné is het verschil in levensverwachting tussen mensen van 45 met en zonder diabetes schokkend. “Er is gelukkig hoop. Bij type 2 diabetes kunnen innovatieve (leefstijl)behandelingen iets doen aan dit verlies aan levensjaren. Voor type 1 diabetes worden de mogelijkheden tot vroegtijdige en strikte behandeling van de hoge bloedsuikerwaarden, de belangrijkste oorzaak van vroegtijdig overlijden, steeds beter. Deze ontwikkelingen worden mogelijk gemaakt door onderzoek”.

Aanpak Diabetes Fonds: iedereen vrij van diabetes
De onderzoekscijfers zetten volgens Etelka Ubbens, algemeen directeur van het Diabetes Fonds, aan tot nog meer bewustwording over de grote gevolgen van diabetes op je gezondheid en de kwaliteit van leven. “Onze missie is ‘iedereen vrij van diabetes’. Om die te behalen investeren we in wetenschappelijk onderzoek en maken we gezond leven makkelijker. Zo willen we diabetes voorkomen, in de toekomst genezen en de kwaliteit van leven verbeteren. De cijfers onderstrepen het grote belang van wetenschappelijk onderzoek en innovatieve behandelingen. De ontwikkelingen gaan snel op het gebied van innovatieve hulpmiddelen die de bloedsuikerregulatie helpen verbeteren. Dat stemt hoopvol en zorgt voor een hogere levensverwachting en minder complicaties.”

Ontwikkelingen
Het Diabetes Fonds financiert onderzoek om de bloedglucoseregulatie te verbeteren. Belangrijke ontwikkelingen op dit gebied zijn de kunstalvleesklier van Inreda en het onderzoek naar poeptransplantatie. De kunstalvleesklier meet constant de bloedsuikerwaarde en als deze te hoog of te laag is, stuurt deze automatisch bij. Het onderzoeksteam van prof. dr Max Nieuwdorp (Amsterdam UMC) onderzoekt of poeptransplantatie kan leiden tot een milder ziektebeloop met minder hypo’s (lage bloedsuikers) en hypers (hoge bloedsuikers). Voor diabetes type 2 onderzoekt een Nederlands-Canadese samenwerking de invloed van leefstijl op een verstoring van de biologische klok. De uitkomsten zullen de basis zijn voor de (door)ontwikkeling van leefstijlinterventies die diabetes type 2 voorkomen of beter kunnen behandelen. Het Diabetes Fonds is onder meer betrokken bij deze ontwikkelingen.

Collecteweek
Om de financiering van onder andere bovenstaande onderzoeken mogelijk te maken organiseert het Diabetes Fonds van 1 tot en met 6 november 2021 de collecteweek. Voor meer informatie en doneren: diabetesfonds.nl/collecteweek.

Bron: Diabetesfonds

Diabetes 29 augustus 2021

Diabetische voeten – Wat is het en hoe voorkom je ze?

Wanneer u diabetes heeft kunt u ook last krijgen van uw voeten. Er kunnen wonden aan de voeten ontstaan die lastig te genezen zijn. Voetproblemen kunnen worden voorkomen door uw voeten regelmatig te controleren. Wat zijn diabetische voeten, de symptomen en hoe voorkomt u ze? Graag vertel ik u meer.

Wat zijn diabetische voeten?

Een diabetische voet is een combinatie van voetafwijkingen die ontstaan bij patiënten met diabetes. Meestal ontstaat een diabetische voet pas wanneer u langdurig diabetes patiënt bent. Door diabetes kunnen bloedvaatjes en zenuwen beschadigd raken. Het bloed stroomt minder goed door naar uw benen en voeten. Doordat u minder gevoel krijgt in uw voeten kunnen wondjes ongemerkt groter worden en gaan ontsteken. In enekle gevallen kunnen kleine breukjes ontstaan in de botten van uw voet. U voet kan vervormen en doorzakken waardoor het lopen moeilijker zal gaan.

Wat zijn de Symptomen?

Tintelende voeten en pijnschoten
Koude voeten
Geen gevoel in de voeten
Wondjes die niet snel genezen
Verkleuringen aan tenen en voet

Hoe voorkomt u diabetische voeten?

Voorkomen is beter dan genezen. Er zijn een aantal zaken die u zelf regelmatig kunt controleren om verdere schade aan uw voeten te voorkomen. Houdt uw bloedsuiker goed in de gaten, loop zo min mogelijk op blote voeten, condoleer regelmatig uw voeten op afwijkingen en let op uw loophouding. Doordat u door diabetes minder gevoel in uw voeten kunt krijgen kunnen eeltplekken ongemerkt blijven zitten wel zult u een andere loophouding aan gaan nemen wat slecht kan zijn voor uw botten spieren. Een podotherapeut of een pedicure kunnen ook helpen.

Hart en vaatziekte 22 mei 2021

Actie nodig om toename hart- en vaatziekten bij vrouwen wereldwijd terug te dringen in 2030

Oproep van 17 cardiologen vanuit The Lancet Women and Cardiovascular Disease Commission

Hart- en vaatziekten (HVZ) vormen de belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen. De verwachting is dat HVZ in 2030 de oorzaak is van ruim een derde van de vrouwelijke sterfgevallen per jaar. HVZ bij vrouwen wordt nog steeds te weinig onderzocht, herkend, gediagnosticeerd én behandeld in vergelijking met mannen. Het is dringend nodig om deze ongelijkheid aan te pakken, is de conclusie van de internationale Lancet-commissie ‘vrouwen en hart- en vaatziekten’, met onder meer hoogleraar Angela Maas, cardioloog van het Radboudumc.

In dit uitgebreide internationale rapport over hart- en vaatziekten (HVZ) bij vrouwen roepen onderzoekers op tot dringende actie om de zorg en preventie te verbeteren, meer onderzoek te doen en het bewustzijn te vergroten om de belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen wereldwijd aan te pakken. De oproepen van de Commissie om HVZ bij vrouwen beter aan te pakken sluiten aan bij de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, die gericht zijn op het belang van de rol van gender in gezondheid, waaronder HVZ.

De zeventien vrouwelijke auteurs komen met tien ambitieuze aanbevelingen, waaronder het beter voorlichten van zorgverleners en patiënten over vroegtijdige opsporing van HVZ en het opschalen van hartgezondheidsprogramma’s in dichtbevolkte regio’s. Ook roepen zij op prioriteit te geven aan genderspecifiek onderzoek naar hartziekten bij vrouwen. Ook moeten er interventies worden ontwikkeld waardoor vrouwen sneller gaan deelnemen aan wetenschappelijk onderzoek. In deze studies zijn vrouwen vaak ondervertegenwoordigd.

Angela Maas, hoogleraar Cardiologie voor vrouwen van het Radboudumc: “Als we de belangrijke doelstelling van de Verenigde Naties willen halen, zijn gedurfde strategieën nodig. Hierbij gaat het niet alleen om het aanpakken van risicofactoren die bijdragen aan HVZ, er moet ook meer onderzoek komen naar genderspecifieke biologische mechanismen bij vrouwen. Wereldwijde en multidisciplinaire samenwerking voor betere zorg voor vrouwen met HVZ is van ongekend belang.”

Grote regionale verschillen
In 2019 waren er wereldwijd ongeveer 275 miljoen vrouwen met cardiovasculaire aandoeningen. Bijna de helft van de sterfgevallen onder vrouwen wordt veroorzaakt doordat de bloedtoevoer naar het hart onvoldoende is (ischemische hartziekten), en ruim een derde door een beroerte, waarbij één of meerdere bloedvaten in de hersenen beschadigd of verstopt raken. De geografische verschillen zijn groot, met de hoogste sterftecijfers in Centraal-Azië en het Midden-Oosten, Noord- en Midden-Afrika, Oceanië en Oost-Europa (300 sterfgevallen per 100.000 vrouwen). Regio’s met een hoger inkomen, zoals West-Europa, Noord-Amerika, Australië en Oost-Azië laten de laagste sterftecijfers zien (130 per 100.000 vrouwen).

Risicofactoren voor cardiovasculaire aandoeningen bij vrouwen

Net als bij mannen is een hoge bloeddruk de grootste risicofactor voor HVZ, gevolgd door overgewicht en een hoog cholesterol. Daarnaast zijn er specifieke risicofactoren die alleen bij vrouwen voorkomen: hart- en vaatziekten als gevolg van probleem-zwangerschappen en een vervroegde menopauze. Opvallend is dat jonge vrouwen tot nu toe niet als risicogroep werden gezien, maar dat juist bij hen het aantal rokers – een bekende risicofactor – en het aantal hartaanvallen toeneemt. Ook kunnen sommige sociale of religieuze normen – zoals beperkingen op de deelname aan sport en lichamelijke activiteiten – bijdragen aan HVZ bij vrouwen. Ook sociaaleconomische factoren, zoals armoede, alleenstaande moeders, werkloosheid en ongelijkheid op grond van sociaal-culturele status zijn minstens zo belangrijk.

De grootste toename in HVZ is te zien in dichtbevolkte en industrialiserende landen als China (toename van 10%), Indonesië (7%) en India (3%). “De oorzaken van hart- en vaatziekten verschillen per regio. In dichtbevolkte regio’s waar de industrialisering nu gaande is neemt het aantal vrouwen met HVZ relatief het meest toe. Hier zijn andere interventies nodig dan in landen waar de zorg toegankelijker en beter georganiseerd is”, legt Angela Maas uit. De vergelijking met de COVID-19-pandemie dringt zich duidelijk op, Angela Maas benadrukt de noodzaak van op maat gesneden interventies.

Hart en vaatziekte 7 mei 2021

Weet u wat trombose is?

Misschien kennen we niet allemaal trombose maar kennen we een andere naam hiervan of een aandoening. Zo weet u wellicht wel meer van een longembolie, trombosebeen of een herseninfarct, dit kan allemaal komen door trombose.

Wat is trombose

Door trombose raken de bloedvaten verstopt door een bloedstolsel. Het kan zijn dat deze bloedstolsels aderen afsluit, dit gebeurt vaak in de benen wat we een Trombosebeen noemen. Het kan ook zijn dat een bloedstolsel ineens losschiet en in uw long terecht komt, dit is een longembolie. Deze bloedstolsel komen eigenlijk doordat de stolling en antistolling in het lichaam uit balans is. Normaal moet het bloed bijvoorbeeld stollen bij een wondje om deze te kunnen helen. Bij trombose zullen er dus bloedstolsel ontstaan terwijl er geen wondje is waar dit nodig is.

Waardoor ontstaat trombose?

Er zijn een aantal factoren waardoor u sneller trombose kunt krijgen als anders.

Langdurig stil zitten door ziekte of bijvoorbeeld tijdens een lange vliegtuig. De doorbloeding is daardoor mindergoed waardoor deze bloedstolsels kunnen ontstaan.
Bij gebruik van anticonceptiepil en bij zwangerschap
Wanneer u een erfelijke afwijking in het bloed heeft
Doordat u een operatie heeft gehad
Door veel en langdurige te roken
Wanneer u arm of been niet heeft kunnen gebruiken zoals tijdens een botbreuk

Hoe kunt u het herkennen?

Het is lastig om trombose vast te stellen omdat het op voorhand niet zichtbaar is. Wel kunt u een trombosebeen of arm herkennen of een longembolie. Wanneer u een trombosearm of been heeft dan kan het zijn dat dit plotseling gaat zwellen en kan de huid rood of blauwachtig worden. Het been of de arm kan zwaar aanvoelen met krampachtige of stekende pijn. Bij een longembolie zult u kortademig worden en kan dit erg plotsoptreden. Daarbij kunt u ook pijn tussen uw schouderbladen hebben en niet goed kunnen liggen.

Hoe wordt het behandeld?

Wanneer er vast gesteld is dat u trombose is het doel eigenlijk om een longembolie te voorkomen en een trombosebeen te verminderen. Hiervoor zullen ze vaak een antistollingsmiddel gebruiken dat het stolsel niet direct oplost maar wel de risico’s kan beperken.

Zorg voor gezonde bloedvaten

Om er voor te zorgen dat u geen trombose krijgt is het belangrijk dat u gezonde bloedvaten heeft. Het speelt natuurlijk samen met veel meer andere factoren maar het hebben van gezonde bloedvaten zal de kans hierop zeker verminderen. Zorg bijvoorbeeld dat u gaat stoppen met roken, gezond eet en natuurlijk ook voldoende beweegt.

Hart en vaatziekte 4 februari 2021

Kans op beroerte aanzienlijk kleiner in Catharina Ziekenhuis door gebruik nieuwe techniek

De interventieradiologen van het Catharina Ziekenhuis hebben als eerste in Nederland een nieuwe techniek gebruikt voor het plaatsen van een stent in een vernauwde halsslagader. “Groot voordeel van deze nieuwe techniek is dat de kans op een beroerte aanzienlijk afneemt tijdens de behandeling. Een ontwikkeling die een dotterbehandeling in de halsslagader voor de patiënt nog veiliger maakt”, benadrukt interventieradioloog Menno Krietemeijer.

In het Catharina Ziekenhuis worden halsslagadervernauwingen in de meeste gevallen behandeld met een operatie via de hals (endarterectomie), maar in bijzondere gevallen kunnen deze vernauwingen ook worden gedotterd. “We schuiven dan via de lies een stent in de vernauwing, waardoor de slagader weer wordt doorbloed. Het voordeel van dotteren is dat het een minder zware ingreep is dan de operatie via de hals”, legt Krietemeijer uit, “een risico tijdens het dotteren en het plaatsen van de stent is dat stukjes plaque los kunnen schieten naar de hersenen (embolie). Bij de nieuwe techniek maken we gebruik van een speciale katheter die dit risico aanzienlijk vermindert.”
Speciale katheter

Ook deze speciale katheter wordt ingebracht via de lies. Twee ballonnetjes aan deze katheter zorgen ervoor dat de bloedstroom tijdens het plaatsen van de stent, tijdelijk ‘omgeleid’ wordt. “Door de bloedstroom tijdelijk ‘om te leiden’, vermindert dit het risico dat een stukje plaque kan doorschieten naar de hersenen met alle gevolgen van dien. Het ballonnetje sluit tijdelijk die route naar de hersenen als het ware af”, aldus Krietemeijer. “Deze behandeling gebeurt onder plaatselijke verdoving, de patiënt is gewoon wakker. Dat maakt deze behandeling ook veel minder ingrijpend. Een operatie gebeurt altijd onder volledige narcose.”
Bloed naar hersenen

De halsslagaders zijn de slagaders die het bloed naar de hersenen transporteren. De linker en rechterhalsslagader ontspringen vlak boven het hart uit de grote lichaamsslagader (aorta). Ze lopen vóór in de hals, langs het strottenhoofd en splitsen zich beiden vlak onder de kaak in een tak voor het aangezicht en een tak voor de hersenen. De twee halsslagaders voorzien samen het grootste deel van de hersenen van bloed. Door slagaderverkalking ofwel artherosclerose kan er een vaatvernauwing in de halsslagader ontstaan. Dit wordt ook wel carotis stenose genoemd.

In het Catharina Ziekenhuis nu drie interventieradiologen die gebruik maken van deze nieuwe techniek. Dit zijn interventieradiologen Lonneke Yo, Joris Hendriks en Menno Krietemeijer. De gebruikte techniek is van medisch technologiebedrijf Medtronic.

Bron: Catharina ziekenhuis

Hart en vaatziekte 26 januari 2021

Hart & Hormonen: Fit de overgang in

Waarom is het zo belangrijk om fit de overgang in te gaan en hier al rond je 40e mee te beginnen? Waar moet je op letten om gezond ouder te worden? Wat is de relatie tussen overgangsklachten en hart- en vaatziekten? Wat zijn je risicofactoren en hoe verander je ze? Waarom wel of juist niet starten met hormoontherapie? Gynaecoloog Dorenda van Dijken en cardioloog Janneke Wittekoek geven in Hart & Hormonen – Fit de overgang in antwoord op deze vragen.

Hormonen spelen een ongelooflijk belangrijke rol in het leven van de vrouw. In de vruchtbare jaren beschermen ze ons hart, ons vaatstelsel en onze botten. Maar wanneer we halverwege de veertig zijn dan beginnen de hormoonspiegels langzaam te dalen. De bescherming wordt zo een stuk minder. En dit zorgt vaak ook nog voor vervelende klachten op lichamelijk, psychisch en emotioneel vlak.

Als daarna de oestrogeen- en progesteronproductie verder daalt dan kun je ook overgangsklachten krijgen, met kwalen als opvliegers, depressie, vaginale droogte, slapeloosheid en vermoeidheid. En zoals iedereen begrijpt, hebben dit soort heftige klachten veel invloed op de kwaliteit van je leven. Maar dit beïnvloedt ook je levensverwachting ten aanzien van chronische ziekten van ons hart, onze vaten en onze botten.

Gelukkig zien we dat een gezonde leefstijl, met een accent op bewegen, deze klachten positief beïnvloedt. Dus er is volop hoop! In dit boek willen Dorenda van Dijken en Janneke Wittekoek vrouwen bewust maken van hun lijf en gezondheid, en vooral van wat ze daar zélf aan kunnen doen als ze ouder gaan worden. En begin nou niet pas met een meer gezonde leefstijl op je vijftigste, maar juist éérder. In Hart & Hormonen – Fit de overgang in lees je alles over wat je vanaf je veertigste al kan doen om zo fit mogelijk deze latere periode in te gaan, en zo gezond ouder te worden.

drs. Dorenda van Dijken (gynaecoloog) en dr. Janneke Wittekoek (cardioloog):” Als gynaecoloog en cardioloog is het onze missie om overgangsklachten en gezond ouder worden van vrouwen te zien als een serieus gezondheidsvraagstuk en niet als iets puur lichamelijks ‘wat er nou eenmaal bij hoort’.