Rubriek

Diabetes

Rubriek

Wanneer u diabetes heeft kan dit uw zenuwen aantasten. Beschadigingen aan de zenuwen door diabetes noemen we neuropathie. Te hoge bloedsuikerspiegels beschadigen de bloedvaten die de zenuwen van bloed voorzien. Wat zijn symptomen van neuropathie?

Zenuwschade door diabetes

Ongeveer 40% van van mensen die diabetes heeft krijg ook last van neuropathie. Het kan ook zijn dat klachten van zenuwaantasting de eerste teken van diabetes zijn. Uw zenuwen sturen een boodschap van de hersenen naar u spieren en andere organen. Wanneer een zenuw beschadigd is kan hij deze signalen niet meer goed doorgeven en is er sprake van beschadiging.

Symptomen Zenuwschade door diabetes

Door zenuwschade kunt u klachten krijgen als het niet meer goed aanvoelen van warm en koud, een kriebelend gevoel van uw huid, het niet kunnen verdragen van kleding, duizeligheid en misselijkheid. Deze symptomen kunnen natuurlijk ook aan bod komen bij andere ziektes waardoor het niet altijd is terug te leiden naar diabetes.

Behandeling en pijnbestrijding neuropathie

Een behandeling voor uw zenuwen is gericht op het verminderen van klachten. De pijn wordt vooral veroorzaakt door uw bloedsuikerspiegel, deze moet niet te hoog maar ook niet te laag zijn. Uw suiker kan worden geregeld door insuline-injecties, tabletten of een insuline pomp. Er bestaan ook medicijnen die uw pijn verminderen maar deze hebben vaak ook heftige bijwerkingen. Helaas bestaat er geen gouden oplossing voor neuropathie. De behandeling zal bij iedere diabetes patiënt anders zijn.

Complicaties voorkomen geeft meer levensjaren bij diabetes

Amersfoort – Jaarlijks overlijden er in Nederland gemiddeld 39.000 mensen ouder dan 45 jaar met diabetes. Dat is ruim een kwart van het totaal aantal overledenen. Of je nu diabetes type 1 of type 2 hebt, de kans op overlijden is groter. Voor 45-70 jarigen met diabetes type 2 is de kans op overlijden twee keer zo groot, en voor mensen met type 1 maar liefst vijf keer zo groot. De levensverwachting van mensen van 45 jaar met type 1 is gemiddeld dertien jaar lager en voor type 2 gemiddeld vier jaar lager dan voor mensen zonder diabetes. Dit blijkt uit een recente studie van Nivel en RIVM in opdracht van het Diabetes Fonds. Inmiddels zijn er bijna 1,2 miljoen Nederlanders met deze ziekte. En dat aantal groeit tot ruim 1,4 miljoen in 2040*. 

De sleutel tot meer levensjaren voor mensen met diabetes is een goede bloedsuikercontrole. Bij diabetes is het moeilijk dagelijks de bloedsuiker onder controle te houden. Een instabiele bloedsuiker draagt bij aan het ontstaan van vervelende complicaties zoals hart- en vaatziekten en nierproblemen. In veel gevallen treden deze al op binnen tien jaar na de diagnose. De levensverwachting en kans op overlijden is gerelateerd aan de mate waarin deze complicaties optreden. Een goede bloedglucosecontrole verkleint de kans op complicaties en hierdoor zal waarschijnlijk ook de levensverwachting beter worden en de sterftekans verminderen.    Volgens internist-vasculaire geneeskunde/diabetologie, dr. Erik Serné is het verschil in levensverwachting tussen mensen van 45 met en zonder diabetes schokkend. “Er is gelukkig hoop. Bij type 2 diabetes kunnen innovatieve (leefstijl)behandelingen iets doen aan dit verlies aan levensjaren. Voor type 1 diabetes worden de mogelijkheden tot vroegtijdige en strikte behandeling van de hoge bloedsuikerwaarden, de belangrijkste oorzaak van vroegtijdig overlijden, steeds beter. Deze ontwikkelingen worden mogelijk gemaakt door onderzoek”.  

Aanpak Diabetes Fonds: iedereen vrij van diabetes
De onderzoekscijfers zetten volgens Etelka Ubbens, algemeen directeur van het Diabetes Fonds, aan tot nog meer bewustwording over de grote gevolgen van diabetes op je gezondheid en de kwaliteit van leven. “Onze missie is ‘iedereen vrij van diabetes’. Om die te behalen investeren we in wetenschappelijk onderzoek en maken we gezond leven makkelijker. Zo willen we diabetes voorkomen, in de toekomst genezen en de kwaliteit van leven verbeteren. De cijfers onderstrepen het grote belang van wetenschappelijk onderzoek en innovatieve behandelingen. De ontwikkelingen gaan snel op het gebied van innovatieve hulpmiddelen die de bloedsuikerregulatie helpen verbeteren. Dat stemt hoopvol en zorgt voor een hogere levensverwachting en minder complicaties.”

Ontwikkelingen
Het Diabetes Fonds financiert onderzoek om de bloedglucoseregulatie te verbeteren. Belangrijke ontwikkelingen op dit gebied zijn de kunstalvleesklier van Inreda en het onderzoek naar poeptransplantatie. De kunstalvleesklier meet constant de bloedsuikerwaarde en als deze te hoog of te laag is, stuurt deze automatisch bij. Het onderzoeksteam van prof. dr Max Nieuwdorp (Amsterdam UMC) onderzoekt of poeptransplantatie kan leiden tot een milder ziektebeloop met minder hypo’s (lage bloedsuikers) en hypers (hoge bloedsuikers). Voor diabetes type 2 onderzoekt een Nederlands-Canadese samenwerking de invloed van leefstijl op een verstoring van de biologische klok. De uitkomsten zullen de basis zijn voor de (door)ontwikkeling van leefstijlinterventies die diabetes type 2 voorkomen of beter kunnen behandelen. Het Diabetes Fonds is onder meer betrokken bij deze ontwikkelingen.  

Collecteweek
Om de financiering van onder andere bovenstaande onderzoeken mogelijk te maken organiseert het Diabetes Fonds van 1 tot en met 6 november 2021 de collecteweek. Voor meer informatie en doneren: diabetesfonds.nl/collecteweek.

Bron: Diabetesfonds

Wanneer u diabetes heeft kunt u ook last krijgen van uw voeten. Er kunnen wonden aan de voeten ontstaan die lastig te genezen zijn. Voetproblemen kunnen worden voorkomen door uw voeten regelmatig te controleren. Wat zijn diabetische voeten, de symptomen en hoe voorkomt u ze? Graag vertel ik u meer.

Wat zijn diabetische voeten?

Een diabetische voet is een combinatie van voetafwijkingen die ontstaan bij patiënten met diabetes. Meestal ontstaat een diabetische voet pas wanneer u langdurig diabetes patiënt bent. Door diabetes kunnen bloedvaatjes en zenuwen beschadigd raken. Het bloed stroomt minder goed door naar uw benen en voeten. Doordat u minder gevoel krijgt in uw voeten kunnen wondjes ongemerkt groter worden en gaan ontsteken. In enekle gevallen kunnen kleine breukjes ontstaan in de botten van uw voet. U voet kan vervormen en doorzakken waardoor het lopen moeilijker zal gaan.

Wat zijn de Symptomen?

  • Tintelende voeten en pijnschoten
  • Koude voeten
  • Geen gevoel in de voeten
  • Wondjes die niet snel genezen
  • Verkleuringen aan tenen en voet

Hoe voorkomt u diabetische voeten?

Voorkomen is beter dan genezen. Er zijn een aantal zaken die u zelf regelmatig kunt controleren om verdere schade aan uw voeten te voorkomen. Houdt uw bloedsuiker goed in de gaten, loop zo min mogelijk op blote voeten, condoleer regelmatig uw voeten op afwijkingen en let op uw loophouding. Doordat u door diabetes minder gevoel in uw voeten kunt krijgen kunnen eeltplekken ongemerkt blijven zitten wel zult u een andere loophouding aan gaan nemen wat slecht kan zijn voor uw botten spieren. Een podotherapeut of een pedicure kunnen ook helpen.

Suikerziekte of diabetes is één van de meest voorkomende aandoeningen in Nederland. Naar schatting zijn er in 2025 ruim een miljoen diabetici in ons land. Volgens sommige artsen zijn dit er nu al zoveel. Hoe dan ook, diabetes is een groter wordend probleem. Dit zit hem voornamelijk in voeding en levensstijl. Slecht eten en weinig bewegen kan diabetes opleveren, diabetes type 2 dan. Type 1 diabetes is aangeboren.

Ook steeds meer jongeren krijgen diabetes. En dit heeft bij deze leeftijdscategorie een grote impact. Symptomen kunnen zijn:

  • Vermoeidheid
  • Enorme dorst
  • Kortademigheid
  • Pijn in benen

Mensen met suikerziekte maken te weinig insuline aan. Insuline zorgt ervoor dat suiker goed in het lichaam wordt opgenomen. Diabetici kunnen dit niet meer op eigen kracht en dienen insuline te spuiten. Met een naaldje wordt bijvoorbeeld dagelijks wat extra insuline toegediend. Dit kan gelukkig zelf. Zelfzorg staat bij diabetes sowieso centraal. Want niet alleen het behandelen doet iemand zelf, het meten ook. Laten we eens kijken naar de meting.

Diabetici dienen hun glucosegehalte te meten, dit is de bloedsuiker. Ieder mens heeft een bepaald glucosegehalte. Bij diabetici voert het lichaam de suiker niet goed af. Een goed gehalte zit tussen de 4,5 en 8 mmol/l. Zaak is nu dus om te weten of het gehalte te hoog is. Dit kan gedaan worden bij een huisarts maar veel vaker door middel van een meting die zelf wordt uitgevoerd met een glucosemeter.

Een glucosemeter is een handzaam apparaatje, vaak niet groter dan een telefoon, met een display. De meter werkt aan de hand van bloed, bloed dat ingevoerd wordt op een teststrip. Na het invoeren van strip toont de meter binnen 10 seconden het resultaat op het display. Dit resultaat houdt het bloedsuikergehalte in. Aan de hand van dit resultaat wordt dus behandeld. In Nederland zijn een tiental grote fabrikanten van glucosemeters actief.

Iedere glucosemeter kent een bepaalde teststrip. En deze strip is nooit generiek. Op die teststrip moet een druppeltje bloed worden geplaatst. En met het bloed erop wordt de strip in de meter geschoven. De teststrip zorgt voor een chemische reactie. Per meting wordt een teststrip gebruikt.

Behalve de glucosemeter en de teststrip is een lancet en prikpen nodig. Hiermee wordt de druppel bloed voor op de teststrip verkregen. Gelukkig zijn de lancetten tegenwoordig erg dun waarmee prikken vrijwel pijnloos wordt. Per meting wordt ook een lancet gebruikt.

Diabetici meten en behandelen zo zelf. De glucosemeter is een daarmee veelgebruikt zelfzorgmiddel voor bijna een miljoen Nederlanders. Aan de hand van de glucosewaarde wordt niet alleen behandeld. Diabetes is te genezen, type 2 dan weliswaar. Door gezondere voeding zal de glucosewaarde zich aanpassen. De glucosemeting dient op die manier dus ook als manier om te monitoren of de veranderende levensstijl effect heeft.

Een voordeel van een aandoening die veel voorkomt is dat prijzen van hulpmiddelen dalen, zo ook bij diabetes. Een meter kost vaak nog geen 20 euro…

We hebben het bijna allemaal wel eens: een trillerig gevoel, zweten en een enorme honger: het zijn kenmerken van een laag bloedsuiker. Er zit dan weinig bloedglucose (glucose = suiker) in je bloed. Iets eten helpt dan snel.
Voor mensen met type 1 diabetes kan de bloedsuiker echter zo laag worden dat het gevaarlijk voor hen is. Je kunt als je type 1 diabetes hebt zelfs bewusteloos raken bij een ernstige hypo. Onmiddellijk ingrijpen is dan van levensbelang.

Wat is een hypo?

Bij een hypo (voluit: hypoglykemie) is het bloedsuiker te laag. Een hypo heb je als je bloedglucose lager is dan 3,9 mmol/l. en is een gevolg van een onjuiste balans tussen insuline, glucosebeschikbaarheid, activiteit, hormonen, hersenfuncties en nog veel meer.

De kenmerken van een hypo zijn:

  • Trillen, zweten, honger hebben
  • Wazig zien
  • Vermoeidheid
  • Je niet kunnen concentreren,
  • Opvliegendheid, prikkelbaar
  • Hoofdpijn

De alarmsystemen van het lichaam

Iemand die geen diabetes heeft kan dus ook te maken hebben met een lage glucosewaarde. Bij een te lage glucosewaarde stopt als eerste ‘maatregel’ van je lichaam de alvleesklier met insuline aanmaken. Bij een waarde onder de 4 mmol/l grijpt de beveiliging van het lichaam verder in: dan wordt de aanmaak van glucagon opgehoogd. Glucagon is een hormoon dat glucose vrij maakt uit een reservebron uit de lever en spieren. Is dat ook niet voldoende, dan komt er adrenaline vrij, daarna zo nodig gevolgd door een ander hormoon: cortisol. Als de glucosewaarde verder daalt (lager wordt dan 3.0 mmol/l dan kan merkbaar zijn in de hersenen, dat zich uit in concentratieverlies, verwardheid en prikkelbaarheid. Maar doorgaans heeft het lichaam met deze maatregelen de glucosewaardes kunnen doen stijgen.

Anders bij diabetes type 1

Dat is anders als je diabetes type 1 hebt. Niet alleen de aanmaak van insuline is verstoord of weggevallen, ook de productie van glucagon is niet meer mogelijk.  Maar dat is nog niet alles. Ook kan het lichaam niet meer snel reageren via de aanmaak van de stresshormonen adrenaline en cortisol. Die aanmaak gebeurt nog wel, maar pas bij een veel lagere glucosewaarde. Dat maakt een dalende bloedsuikerspiegel bij iemand met type 1 diabetes extra gevaarlijk. De daling kan snel gaan door een te hoge insulinespiegel en de beveiligingssystemen tegen een hypo worden niet of te laat in gang gezet.

Helaas neemt het vermogen om te reageren op een hypo via de aanmaak van adrenaline in de loop der jaren af. Dat begint nadat men ongeveer vijf jaar type 1 diabetes heeft. Dat effect is nog sterker als het lichaam al net een hypo heeft doorgemaakt en daarna weer geconfronteerd wordt met te lage bloedsuikerspiegels. Je kunt dus inderdaad stellen dat je van een hypo gemakkelijker een nieuwe hypo krijgt.

Hypo unawareness

Doordat de beveiliging en bescherming van het lichaam tegen te lage bloedsuikers minder goed werken, treedt bij sommige mensen na verloop van tijd een verminderde bewustwording op van een hypoglycemie: hypo unwareness. Je voelt een hypo dan niet goed aankomen. Uit sommige onderzoeken blijkt dat wel 25% van de mensen met type 1 diabetes hier in meer of mindere mate mee te maken heeft. Bij ca. 7% van de mensen met type 1 diabetes is dit ernstig, zij voelen hypo’s niet aankomen hetgeen hen ernstig belemmert.

Deze groep van type 1 diabetespatiënten komen vanuit de basiszorgverzekering in aanmerking voor continue glucose monitoring, waarbij met behulp van een onderhuidse glucosesensor de glucosewaardes continu gemonitord worden en er via alarmfuncties tijdig kan worden ingegrepen, deels al automatisch. Deze technologie ondersteunt mensen in hun dagelijkse klus om hun glucosewaarden te regelen. Een betere glucoseregeling met minder hypo’s draagt bij aan minder diabetescomplicaties.

 

Werkbezoek H.K.H. Prinses Margriet aan Diabetescentrum te Hoorn

Met een nieuwe en eenvoudige methode is het voortaan mogelijk de controle van de ogen van mensen met suikerziekte op maat aan te bieden en tegelijkertijd het aantal bezoeken te halveren, met behoud van veiligheid voor de patiënt. Deze verbeterde oogscreening is door het Diabetes Zorgsysteem West-Friesland in samenwerking met het onderzoekcentrum van VUmc in Hoorn getest met goede resultaten. Hierdoor kan onnodige blindheid door suikerziekte in het netvlies in Nederland op een veilige manier verminderd worden. Dit is goed nieuws voor de 1 miljoen personen met suikerziekte in ons land.

Het Diabetes Onderzoek Centrum VUmc in Hoorn is één van de eerste centra in Europa waar diabetespatiënten de nieuwe oogscreening op maat aangeboden krijgen. Op dit moment zijn er meer dan 150.000 tot 220.000 Nederlanders onnodig blind of slechtziend, waarvan een aanzienlijk deel door suikerziekte.

Voorafgaand aan World Sight Day van de Wereldgezondheidsorganisatie op 9 oktober bracht H.K.H. Prinses Margriet als beschermvrouwe van VISION 2020 Netherlands op 8 oktober een werkbezoek aan het diabetescentrum in Hoorn. Het team van het VUmc en VISION 2020 heeft de mogelijkheden toegelicht om de nieuwe screening op maat op grote schaal in en buiten Nederland in te voeren.

Oogscreening op maat
Diabetespatiënten ontwikkelen naast allerlei andere klachten vaak de oogheelkundige aandoening diabetische retinopathie (DRP). Aangezien diabetes steeds vaker voorkomt, is diabetische retinopathie een belangrijke oorzaak van blind- en slechtziendheid geworden in de bevolking.
Vroegtijdig en preventief screenen op deze aandoening en indien nodig behandelen, is een kosteneffectieve methode om blind- en slechtziendheid door deze oogaandoening te voorkomen. In vele landen worden diabetespatiënten jaarlijks onderzocht op de aanwezigheid van diabetische retinopathie. Deze ‘one-size-fits-all’ aanpak is kostbaar en tijdrovend. Uit het onderzoek van het Diabetes Zorgsysteem West-Friesland is gebleken dat met de nieuwe screening oogonderzoek op maat mogelijk is.
Diabetes patiënten moeten met de nieuwe methode alleen nog voor oogonderzoek naar het centrum komen als dat gezien hun eigen situatie nodig is. Via een app op de mobiele telefoon kunnen ze daarvoor worden opgeroepen. Dit betekent dat diabeten met een verhoogd risicoprofiel eerder en vaker naar het centrum moeten komen dan diabeten met een laag risico. Door oogscreening op maat is de kans op onnodige blindheid en slechtziendheid kleiner geworden. De nieuwe screening levert een grote kostenbesparing voor de gezondheidszorg op, maar ook minder maatschappelijke kosten doordat de diabeten hun beroep uit kunnen blijven oefenen en langer zelfredzaam zijn. Hetgeen hun kwaliteit van leven optimaliseert.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) streeft er naar om in het jaar 2020 via het mondiale programma VISION 2020: The Right to Sight alle vermijdbare blindheid en slechtziendheid geëlimineerd te hebben. Tijdens World Sight Day wordt hier wereldwijd aandacht voor gevraagd. Alleen al in Europa is 50% van alle blindheid en slechtziendheid onnodig, want te vermijden of in een vroeg stadium behandelbaar geweest. Op dit moment zijn er 700.000 blinden in Europa. Dit kost de samenleving aan zorg- en maatschappelijke kosten gemiddeld 10.000 Euro per jaar per persoon. Met het doelgerichte preventieprogramma in Hoorn zijn dan ook veel kosten te besparen.

Een tekort aan magnesium beïnvloedt de insulineresistentie en vormt een risicofactor voor zwangerschapsdiabetes en diabetes type 2. Dat melden onderzoekers van het UMC St Radboud in het wetenschapsblad PNAS op basis van een onderzoek bij zwangere vrouwen.


Een tekort aan magnesium wordt steeds vaker in verband gebracht met diabetes, maar het is onduidelijk waaruit dat verband precies bestaat. In een artikel in het wetenschapsblad PNAS leggen onderzoekers van het UMC St Radboud voor het eerst een concreet verband. Ze onderzochten waarom sommige vrouwen tijdens de zwangerschap (en daarna) een grotere kans maken op (zwangerschaps)diabetes en ontdekten een verband met een afwijkend magnesiumkanaal in de nieren.

Afwijkende bouwstenen
Fysioloog prof. dr. Joost Hoenderop: ‘Ons bloed wordt voortdurend gezuiverd door de nieren. Ze controleren elke druppel bloed maar liefst driehonderd keer per dag, waarbij ze afvalstoffen uitscheiden via de urine en nuttige stoffen weer terughalen uit de voorurine. Bij het terugwinnen van die nuttige stoffen – waaronder het magnesium – spelen allerlei kanalen in de niercellen een belangrijke rol. Voor magnesium is vooral het kanaal TRPM6 [spreek uit als Trip M6]van belang.’
Dat kanaal is niet bij iedereen hetzelfde. Hoenderop: ‘Het kanaal bestaat uit ongeveer 2000 bouwstenen en af en toe zit er een kleine afwijking in een van die stenen. In ons onderzoek zagen we dat er twee afwijkende bouwstenen zijn, die ervoor zorgen dat het magnesiumkanaal niet goed meer werkt. En wij wilden natuurlijk weten hoe dat komt.’

Kip of ei?
Uitgebreid onderzoek aan de niercel maakte duidelijk dat magnesium en insuline elkaar onderling beïnvloeden. Hoenderop: ‘Magnesium is een hulpstof, die ervoor zorgt dat insuline zijn werk goed kan doen. En we hebben nu gevonden dat insuline niercellen de opdracht kan geven om meer magnesiumkanalen op de niercellen te activeren. Meer van die kanalen betekent dat er ook meer magnesium uit de voorurine wordt teruggehaald.’
In samenwerking met Nijmeegse, Duitse, Zwitserse en Chinese collega’s toonde Hoenderop aan dat uitgerekend die twee afwijkende magnesiumkanalen ‘doof’ zijn voor insuline. Maar het is nog niet duidelijk welke rol die ‘dove’ kanalen spelen in de grotere kans op diabetes. Hoenderop: ‘Minder magnesiumkanalen halen minder magnesium terug. Dat kan leiden tot een tekort aan magnesium in het bloed waardoor insuline minder goed werkt. Aan de andere kant: als insuline goed functioneert luisteren de “dove” magnesiumkanalen toch niet goed. Maar we weten nog niet goed wat in dit proces oorzaak is of gevolg.’

Magnesiummodel
Volgens Hoenderop en zijn team is de ontdekking belangrijk omdat voor het eerst een concrete relatie is gelegd tussen magnesium, insuline en de kans op diabetes. ‘We hebben nu een model dat ons veel meer kan gaan vertellen over de rol die magnesium bij diabetes speelt. Dat was tot dusver toch een beetje een blinde vlek. In vervolgonderzoek hopen we bijvoorbeeld te kunnen ontrafelen of magnesium een rol speelt bij het ontstaan van diabetes, of dat magnesium eerder een belangrijke factor is bij de verdere ontwikkeling van de ziekte.’/Persbericht UMC St Radboud

Overgewicht wordt door acht op de tien mensen terecht aangemerkt als belangrijkste oorzaak voor het ontstaan van diabetes, maar slechts negen procent ziet om die reden de eigen kans op diabetes toenemen.Dit blijkt uit onderzoek van de Nationale Zorgbarometer, uitgevoerd door Blauw Research in opdracht van VGZ.

Diabetes plaatsen Nederlanders in de top-3 van volksziektes in Nederland, naast kanker en hart- en vaatziektes. Drie op de tien Nederlanders denken zelf risico te lopen op diabetes. Dat schrijven zij toe aan erfelijkheid en leeftijd. Meer dan 80% van de Nederlanders vindt dat het risico op diabetes wordt onderschat en pleit voor meer voorlichting vanuit de zorgverzekeraars of de politiek. Tegelijkertijd vinden bijna acht op de tien Nederlanders dat hier ook een eigen verantwoordelijkheid ligt bij mensen zelf en dat mensen met hun leefstijl meer rekening moeten houden met de kans op diabetes. Mannen denken vaker dan vrouwen dat als je diabetes hebt dat je dat direct merkt (11% versus 6%) en dat mensen met diabetes maar beter niet aan grote sportevenementen moeten deelnemen (10% vs. 5%).
Sporten met diabetes

Maurice Oostendorp, bestuurder van Coöperatie VGZ: “Meer dan een miljoen Nederlanders hebben diabetes en ieder jaar komen daar 70.000 mensen bij. Wij geven de lopers van de Nijmeegse Vierdaagse dit jaar een speciaal startbewijs mee. Iedere loper krijgt hetzelfde startnummer, namelijk nummer 2. Dit is een verwijzing naar diabetes type-2. Dat is de niet-aangeboren variant die in Nederland het meeste voorkomt. Met een gezonde levensstijl is het ontstaan van diabetes type 2 te voorkomen, maar bewegen heeft ook een positief effect als mensen al diabetes hebben. Om onze verzekerden goed te kunnen voorlichten over hoe te sporten met diabetes, doen we samen met het UMC St Radboud in Nijmegen onderzoek naar diabetes rondom deze editie van de Nijmeegse Vierdaagse”.

Prof. Dr. Maria Hopman, inspanningsfysioloog van het UMC St Radboud in Nijmegen: “Zolang je voldoende eten en drinken bij je hebt, en je medicatie afstemt op je activiteit, is er geen enkele reden waarom je als diabeet niet de Vierdaagse zou kunnen lopen of andere sporten al dan niet op hoog niveau zou kunnen uitoefenen. We onderzoeken nu welke verschillen er bestaan voor de lopers met en zonder diabetes om toekomstige lopers van de Nijmeegse Vierdaagse en andere sporters gerichte tips te kunnen geven.”
Overgewicht oorzaak

Acht op de tien Nederlanders zien overgewicht als belangrijkste oorzaak van diabetes. Daarnaast zien zij te weinig beweging (52%), erfelijke aanleg (46%), ouder worden (43%) en te vet eten (40%) als veroorzakers van diabetes. Mannen noemen daarnaast ook vaker alcohol (21%) en jongeren juist te veel suiker eten (46%) als veroorzakers van deze volksziekte. Diabetici geven vaker dan niet-patiënten aan dat te weinig beweging een veroorzaker van diabetes is.
Slechte doorbloeding onbekend syndroom

Meer dan de helft van de Nederlanders (55%) geeft aan iemand in zijn of haar omgeving te kennen met diabetes. Deze mensen weten ook meer van de ziekte af. Een aantal symptomen van diabetes weten Nederlanders spontaan te noemen: dorst (64%), vermoeidheid (52%), slecht genezende wondjes (49%), slecht zien (44%) en veel plassen (43%). Dat ook slechte doorbloeding een symptoom is van diabetes, weet slechts een kwart van de bevolking. Twee derde van de Nederlanders geeft aan direct naar de huisarts te gaan als er een vermoeden van diabetes is. Eén op de drie Nederlanders zou het fijn vinden om een zelftest te kunnen doen om te checken of men diabetes heeft.
Insuline spuiten

Wie eenmaal diabetes heeft, is voor de rest van zijn leven gebonden aan een aantal gevolgen. Nederlanders zijn goed bekend met het insuline spuiten (77%), het dagelijks controleren van de bloedsuikerspiegel (74%), rekening houden met alles wat je eet (69%), medicijnen nemen (67%) en altijd voldoende eten en drinken meenemen als je ergens heen gaat (60%).

Er is veel te weinig begrip voor kinderen met diabetes en hun omgeving. Kinderen met diabetes krijgen nog te vaak te horen dat het hun eigen schuld is dat ze deze ziekte hebben. Volkomen onterecht; stelt het Diabetes Fonds.

Diabetes is naast astma de meest voorkomende chronische ziekte bij kinderen. Naar schatting zijn er 6.000 kinderen van 0 tot 18 jaar met diabetes in Nederland. Maar liefst 98% van deze kinderen lijdt aan diabetes type 1. Vaak wordt deze vorm van diabetes nog verward met diabetes type 2.

Geen eigen schuld, dikke bult
Hanneke Dessing, waarnemend directeur Diabetes Fonds: “Veel onbegrip komt voort uit onwetendheid over het verschil tussen diabetes type 1 en diabetes type 2. Kinderen en tieners krijgen vaak dingen te horen als ‘je hebt vast te veel gesnoept’, ‘hoe kan jij diabetes hebben, je bent toch helemaal niet dik?’ of ‘eigen schuld, dikke bult.’ Ook hun ouders worden er op aangesproken; dat ze niet goed genoeg voor hun kind hebben gezorgd.”

Ziekte zwaar onderschat
Ook onderschatten veel mensen de ziekte. Ze denken dat het niet zo erg is en dat je er met een pilletje slikken van af bent. Dessing: “Veel mensen weten niet dat deze kinderen dagelijks insuline spuiten, vaak het eten moeten wegen, koolhydraten berekenen, regelmatig in de nacht extra moeten prikken; kortom samen met hun ouders hard moeten werken om diabetes onder controle te houden. En dat is heel belangrijk, want diabetes kan op latere leeftijd tot ernstige complicaties leiden als hartfalen, nierschade en blindheid. Door al op jonge leeftijd goed met diabetes om te gaan, kun je dergelijke complicaties zo veel mogelijk beperken. We hopen als Diabetes Fonds ook dat meer begrip leidt tot meer bereidheid om geld te geven aan onderzoek om diabetes de wereld uit te helpen.”

Diabetes type 1
Diabetes type 1 is een auto-immuunziekte, waarbij het eigen afweersysteem de oorzaak is. Normaal ruimt de afweer alleen ziektes op in het lichaam. Bij diabetes type 1 vergist het afweersysteem zich. Het vernielt per ongeluk de cellen die insuline aanmaken. Kinderen en volwassenen met diabetes type 1 moeten een paar keer per dag zichzelf insuline inspuiten of een insulinepomp dragen. Diabetes type 2 is een totaal andere ziekte: het lichaam heeft nog wel insuline, maar te weinig. Overgewicht, weinig beweging en oudere leeftijd naast erfelijke aanleg vergroten de kans.

Regelmatige begeleiding van mensen met diabetes heeft een langdurig effect op de gezondheid. Mensen met maandelijkse hulp bereiken veel sneller gezonde waarden van de bloedsuiker bloeddruk en cholesterol. Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek.

Leven met diabetes is niet altijd eenvoudig. Je moet opletten dat je gezond eet op de juiste tijd genoeg beweegt en medicijnen goed gebruikt. Het is bekend dat regelmatige hulp daarbij zoals bijvoorbeeld een dieet of bewegingsprogramma op korte termijn goed is voor de gezondheid. Nieuw onderzoek laat zien dat begeleiding ook op de lange termijn de gezondheid van mensen met diabetes verbetert.

Onderzoekers uit Boston bestudeerden 30.000 mensen met diabetes. De mensen waren onderverdeeld in twee groepen. De ene groep kreeg maandelijkse begeleiding terwijl de andere groep maximaal één keer in het halfjaar hulp kreeg. De onderzoekers hielden bij hoe lang het duurde voordat mensen gezonde waarden bereikten van de bloedsuiker bloeddruk en cholesterol.

Het verschil tussen de groepen was groot. Mensen met maandelijkse begeleiding bereikten gemiddeld binnen drienhalve maand de streefwaarden voor bloedsuiker en cholesterol. Zonder regelmatige begeleiding duurde dat meer dan twintig maanden. De bloeddruk was met begeleiding binnen drienhalve week verbeterd maar zonder hulp pas na vijf maanden.

De gevonden verschillen laten zien dat begeleiding belangrijk is voor de gezondheid van mensen met diabetes. Niet alleen op de korte termijn maar ook op de lange termijn. Met name voor mensen die grote kans op complicaties hebben kan regelmatige hulp veel leed voorkomen.

Meer lezen over diabetes?

Pin It